De andere kant van het verhaal

[Onderstaande is een vertaling van een samenvatting van de rechtzaak in een beroepsstuk uit een later stadium.]

FEITEN VAN DE DOODSTRAFZAAK

• Gebaseerd op het in de rechtzaak naar voren gekomen bewijs is de rechtbank van mening dat de verdachte het slachtoffer en zijn vijf maanden zwangere vriendin heeft ontvoerd, onder bedreiging van een mes. Dit vanuit hun appartement, op 13 november 1991.
• Gebaseerd op het in de rechtzaak naar voren gekomen bewijs is de rechtbank van mening dat de verdachte het slachtoffer dwong om te vertrekken in de auto van de vriendin van het slachtoffer; dat hij het slachtoffer op enig moment dwong om te stoppen en een mes tegen zijn keel zette; dat hij de vriendin van het slachtoffer dwong om de handen van het slachtoffer achter diens rug te boeien; dat hij vervolgens verder reed met de vriendin van het slachtoffer naast zich en het slachtoffer op de achterbank; dat hij de vriendin van het slachtoffer vervolgens dwong om haar korte broek uit te trekken en haar vervolgens dwong tot orale seks.
• Gebaseerd op het in de rechtzaak naar voren gekomen bewijs is de rechtbank van mening dat de verdachte vervolgens naar een verlaten huis is gereden en dat hij daar de vriendin van het slachtoffer heeft verkracht; dat de verdachte de vriendin van het slachtoffer vervolgens heeft teruggebracht naar de auto; dat hij vervolgens het slachtoffer heeft meegenomen het verlaten huis in en dat de vriendin van het slachtoffer vervolgens geluiden hoorde die suggereerden dat het slachtoffer in zijn buik geslagen werd.
• Gebaseerd op het in de rechtzaak naar voren gekomen bewijs is de rechtbank van mening dat de vriendin van het slachtoffer vervolgens is gevlucht uit de auto naar een straat verderop; dat de verdachte haar achterna kwam, maar zich terugtrok toen de bewoner van het huis waar zij aanbelde haar binnen liet; dat de politie het stoffelijk overschot van het slachtoffer in het verlaten huis aantrof; dat het slachtoffer vierentwintig maal was gestoken; dat zijn handen nog steeds achter zijn rug vastgebonden waren en dat een vingerafdruk van de verdachte later werd aangetroffen in de auto van de vriendin van het slachtoffer.
• Gebaseerd op het in de rechtzaak naar voren gekomen bewijs is de rechtbank van mening dat de verdachte een medehuurder van het gebouw waarin hij woonde vroeg om geld voor hem op te halen dat via Western Union naar hem overgemaakt zou worden en om voor hem haarverf en bleekmiddel te kopen.
• Gebaseerd op het in de rechtzaak naar voren gekomen bewijs is de rechtbank van mening dat de verdachte een messchede aan zijn been had; dat zich binnen een meter afstand een mes bevond toen de verdachte werd gearresteerd in het kamerverhuurpand waar hij verbleef en dat er bloed tussen het mesheft en het snijblad zat.

Jamie is nooit veroordeeld voor verkrachting wegens gebrek aan bewijs (er is wel een 'rapekit' gemaakt). Jamie houdt vol dat de verkrachting nooit heeft plaatsgevonden. Ik weet niet of ik hem geloof.